Een Alblasserdams gesprek voeren

Afgelopen week heb ik een wat langer gesprek gehad met onze lokale journalist, u weet natuurlijk wie ik bedoel, de man met de gele helm. Niet om geïnterviewd te worden over een specifiek onderwerp. Nee, gewoon een gesprek, met de benen op tafel, over dingen die recent in Alblasserdam gebeuren en hoe we hier, als samenleving, mee omgaan.

Mijn vertrekpunt is altijd geweest dat de grootte van ons dorp het toelaat om bij problemen met mensen persoonlijk in gesprek te gaan. Of zoals onze vorige burgemeester het zei: “Alblasserdam is groot genoeg voor stadse problemen maar klein genoeg om ze samen op te lossen”.

Als raadslid reageerde ik vaak online op onderwerpen. Dan nodigde ik mensen daarna uit om persoonlijk kennis te maken om onder het genot van een kopje koffie het onderwerp verder uit te diepen. Enkele online reageerders heb ik destijds zo leren kennen. Op inhoud bleven we dan wel vaak van mening verschillen maar de kennismaking was prettig en er ontstond zoiets als wederzijds begrip.

Als wethouder ben ik hier mee gestopt. Dit komt met name door de verharding van de toon en standpunten die online gebruikt wordt.  Het voelt online niet meer als een gesprek tussen inwoners maar eerder als een uitlaatklep waar alles geoorloofd is en je alles kunt zeggen. Het anonieme karakter van de reacties werkt dit in de hand.

Dat mensen vrij hun mening kunnen geven over dingen die in Alblasserdam gebeuren is heel belangrijk. Maar is de manier waarop dat nu online gebeurt niet ook van invloed op de wijze waarop we met elkaar omgaan? Als je werkelijk alles tegen elkaar gaat zeggen is het dan nog mogelijk om beschaafd en fatsoenlijk met elkaar om te gaan?

Als samenleving moeten we het gesprek online en offline wel blijven voeren. Als we klein genoeg zijn om problemen samen op te lossen dan lukt dat alleen als we met elkaar in gesprek blijven. De manier waarop we dat gesprek voeren kan beter. De toon wordt momenteel online door enkelen gezet, maar het hele dorp leest mee en het beïnvloedt iedereen.

Peter, vroeg ik hem in ons gesprek, is daar iets op te bedenken? Kunnen we online een transparanter, opener maar vooral vriendelijker gesprek met elkaar voeren en, zou ik dan als wethouder ook weer deel kunnen nemen aan zo’n gesprek? Zijn antwoord was verrassend, maar ik laat het aan hem om dat, in gesprek met Alblasserdam, te delen.

Wethouder Ramon Pardo Kruidenier